چون سخن در وصف این حالت رسید هم قلم بشکست هم کاغذ درید
درود خداوند بر یکایک ان عزیزان از دست رفته که حیات همیشگی را تجربه کردند و ما را در نیمه های راه تنها گذاشتند.یا لیتنی کنت معهم...
در این وبلاگ سخن از خیال نیست،بلکه فریادی ست از سر خوشحالی.نقشی از اندوه و اه نیست،بلکه حسرتی ست برای خانه نشینان.اشک دریغ نیست،بلکه قصه ی امید است و چه می دانم شاید امیزه ای از افسوس و اشتیاق باشد